نویسنده: پشتیبانی سایت

عشق تو مث تنفسه برام… شاید دیده نشه ولی نبودنش خفه‌م می‌کنه.
.
.
.
وقتی نگام می‌کنی، انگار دنیا وایمیسته… یه لحظه ولی پر از آرامشه.
.
.
.
دلم یه آغوش می‌خواد، فقط همون آغوشی که بوی تورو بده و خیالمو راحت کنه.
.
.
.
عشق یعنی تو… یعنی اون کسی که وقتی نیست، همه چیز خالیه.
.
.
.
دوستت دارم نه از اون دوست‌داشتنای عادی، از اوناش که دلو میلرزونه و اشک چشمامو در میاره.
.
.
.
وقتی می‌خندی، دنیا قشنگ‌تر میشه… لبخند تو از خورشیدم گرم‌تره.
.
.
.
هر لحظه‌م پر شده از فکر تو… حتی وقتی ساکتم، ذهنم داره اسمتو فریاد می‌زنه.
.
.
.
عشق واقعی یعنی یه نفر که باهاش نمی‌ترسی، نمی‌لرزی، فقط آرومی… مثل من وقتی با توام.
.
.
.
تو نباشی، روزا تکراری میشن، شب‌ها بی‌معنا… دنیای من به بودن تو وصله.
.
.
.
اگه قرار باشه یه آرزو کنم، همیشه همینه: تو، برای همیشه، فقط تو.
.
.
.
می‌خوام تموم عمرمو با صدای خنده‌هات پر کنم… این یعنی خوشبختی.
.
.
.
هر وقت کم میارم، فقط یه اسمت کافیه تا دوباره قوی بشم.
.
.
.
تو مثل یه شعر نابی که همیشه دلم می‌خواد حفظش کنم.
.
.
.
قلب من فقط یه زبان بلده؛ اونم وقتی اسم تو رو می‌گه.
.
.
.
هیچ چیزی به اندازه «تو» گفتن خوشحال‌م نمی‌کنه… حتی خود خوشبختی.
.
.
.
با تو هر لحظه‌ام خاصه، حتی سکوت بین حرف‌هامونم عاشقونس.
.
.
.
تو که باشی، حتی غروبم دل‌نشینه… آخه با تو، شبم روشنه.
.
.
.
دلتنگی‌هام اسم داره… همشون اسم تو رو صدا می‌زنن.
.
.
.
با یه لبخندت می‌تونم سخت‌ترین روزمو پشت سر بذارم.
.
.
.
هیچ‌وقت از دوست داشتنت خسته نمی‌شم… این حس، هر روز قشنگ‌تر میشه.
.
.
.
تو شدی دلیل هر نفس‌م، انگیزه‌ی هر قدم‌م، و معنای هر لبخندم.
.
.
.
می‌خوام بمونی… تا ابد، تا همیشه، کنارم.
.
.
.
عشق یعنی صدات… وقتی با یه “عزیزم” دلمو آروم می‌کنی.
.
.
.
اگه همه دنیا رو بهم بدن، بدون تو برام بی‌ارزشه.
.
.
.
تو که باشی، هیچی کم ندارم؛ حتی اگه دنیا پشت‌م نباشه.
.
.
.
هر شب قبل خواب، تنها چیزی که بهش فکر می‌کنم، چشمای توئه.
.
.
.
خوشبختی یعنی دیدن لبخندت وقتی نگات می‌کنم.
.
.
.
اگه عشق گناه باشه، من از عاشق بودن تو پشیمون نیستم.
.
.
.
تو همون رویایی هستی که بیدار نمی‌خوام ازش بشم.
.
.
.
تو نباشی، حتی زیباترین آهنگ‌ها هم غم‌انگیزن.

دل‌ها غمگین‌اند، محرم از راه رسید؛ ماه اشک، ماه حسین، ماه عاشقی…
.
.
.
در کربلا عشق معنا شد؛ سلام بر محرم، سلام بر عطش، سلام بر حسین.
.
.
.
تاسوعا آمد؛ یاد روزی که وفاداری در دستان حضرت عباس معنا شد.
.
.
.
عاشورا یعنی ایستادن برای حق، حتی اگر تمام دنیا رو‌به‌رویت باشد.
.
.
.
محرم، ماه اشک و عبرت است؛ ماهی که دل‌ها را به آسمان نزدیک‌تر می‌کند.
.
.
.
دل‌ها کربلایی می‌شوند، اشک‌ها روان می‌شوند، محرم رسیده است…
.
.
.
در تاسوعا، آینه وفا در دستان قمر بنی‌هاشم درخشید.
.
.
.
ای دل اگر عاشقی، در غم حسین بسوز؛ که عشق، رسم وفاداری‌ست.
.
.
.
عاشورا یعنی فریاد “نه” به ظلم، تا آخرین قطره خون.
.
.
.
سلام بر اشک، سلام بر علم، سلام بر علمدار کربلا…
.
.
.
هرکس در دلش نوری از حقیقت دارد، در محرم بی‌تاب‌تر است.
.
.
.
تسلیت محرم، ماهی که لب تشنه حقیقت، بر لب تیغ لبیک گفت.
.
.
.
السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین…
.
.
.
در عاشورا، عشق، ایثار، ایمان و حقیقت به اوج رسیدند.
.
.
.
محرم یعنی گریه بی‌صدا، برای مردی که همه چیزش را فدای دین کرد.
.
.
.
تاسوعا یعنی وفاداری بی‌مرز، جان دادن برای لبخند برادر.
.
.
.
محرم، زنده نگه داشتن نام حقیقت و حریت است.
.
.
.
هر دلی که با عشق پیوند خورده، در محرم می‌سوزد.
.
.
.
در کربلا، خون پیروز شد نه شمشیر؛ محرم تسلیت باد.
.
.
.
حضرت زینب (س) صبر را معنا کرد، عاشورا را زنده نگه داشت.
.
.
.
محرم، ماه صبر است و تاسوعا روز غیرت و برادری.
.
.
.
آسمان هم در تاسوعا و عاشورا گریه می‌کند؛ دل‌ها گواهی می‌دهند.
.
.
.
در عزای حسین، دل‌ها یکی می‌شوند؛ محرم، ماه وحدت است.
.
.
.
تسلیت عاشورا؛ یاد روزی که آزادگی جاودانه شد.
.
.
.
علم عباس هنوز بر دوش عشق است، هنوز دل‌ها را می‌لرزاند.
.
.
.
سلام بر لب‌های تشنه‌ای که با “هل من ناصر” دنیا را تکان دادند.
.
.
.
محرم، نه آغاز یک غم، بلکه ادامه یک حقیقت است.
.
.
.
در سوگ محرم، دل‌ها به آسمان گره می‌خورند؛ تسلیت این ایام عزیز.
.
.
.
با حسین بودن، یعنی در مسیر حق ایستادن؛ هر روز عاشوراست.
.
.
.
تسلیت تاسوعا و عاشورا؛ ایامی برای یادآوری انسانیت، عدالت و وفا.

زندگی یک سوال نیست که دنبال جوابش باشی؛ یک تجربه‌ست که باید زندگی‌اش کنی.
.
.
.
تفکر فلسفی یعنی دیدن آنچه همه می‌بینند، اما فهمیدن آنچه هیچ‌کس نمی‌فهمد.
.
.
.
زمان از ما عبور نمی‌کند؛ ما هستیم که در زمان گم می‌شویم.
.
.
.
هیچ‌چیز به‌اندازه رهایی از نیاز به تأیید دیگران، انسان را آزاد نمی‌کند.
.
.
.
عشق واقعی، نیازی به مالکیت ندارد؛ فقط می‌خواهد حضور تو را حس کند.
.
.
.
خدا در سکوت است، اما همیشه با ما حرف می‌زند؛ کافی‌ست گوش دل باز کنی.
.
.
.
گاهی سکوت، بلندترین فریاد انسان فلسفی است.
.
.
.
هر آدمی یک کتاب است؛ بعضی‌ها را باید دوبار خواند، بعضی را هرگز.
.
.
.
فلسفه یعنی ایستادن زیر باران بدون چتر، برای درک واقعی زندگی.
.
.
.
هیچ چیز دائمی نیست، حتی درد و شادی؛ این اصل ساده، آرامش می‌آورد.
.
.
.
جهان بیرون، بازتابی از جهان درون ماست؛ برای تغییر دنیا، خودت را تغییر بده.
.
.
.
کسی که زیاد می‌فهمد، کمتر قضاوت می‌کند؛ این راز آرامش ذهنی است.
.
.
.
آدم‌ها را از روی حرف‌هایشان قضاوت نکن؛ ببین سکوتشان چه می‌گوید.
.
.
.
معنای واقعی زندگی، در لحظات ساده نهفته‌ست، نه در اتفاقات بزرگ.
.
.
.
سوالات فلسفی، گاهی مهم‌تر از جواب‌ها هستند؛ چون ما را به فکر وامی‌دارند.
.
.
.
عشق، تنها چیزی‌ست که هر چه بیشتر بدهی، بیشتر می‌گیری.
.
.
.
هر انسانی با یک سؤال به دنیا می‌آید و با هزاران سؤال می‌رود.
.
.
.
برای فهمیدن آدم‌ها، لازم نیست با آن‌ها بحث کنی؛ فقط گوش کن.
.
.
.
بیشترین فاصله بین دو انسان، فاصله‌ای‌ست که از درک نکردن شروع می‌شود.
.
.
.
خوشبختی در یافتن نیست، در بودن است.
.
.
.
عمیق بودن یعنی کمتر گفتن، بیشتر شنیدن و بهتر دیدن.
.
.
.
هر بار که شکست می‌خوری، فرصتی‌ست برای فهمیدن یک حقیقت تازه.
.
.
.
گاهی برای رسیدن به خودت، باید از همه دور شوی.
.
.
.
زندگی کوتاه است، اما کافی‌ست برای یک نگاه عمیق و یک عشق واقعی.
.
.
.
آدم‌هایی که در سکوت لبخند می‌زنند، عمیق‌ترین فلسفه‌ها را در دل دارند.
.
.
.
هر چه بیشتر بدانیم، کمتر می‌ترسیم؛ جهل، مادر تمام ترس‌هاست.
.
.
.
فلسفه، چراغی‌ست که تاریکی ذهن را روشن می‌کند.
.
.
.
زمانی می‌فهمی زندگی چیست، که دیگر عجله‌ای برای زنده‌ بودن نداری.
.
.
.
خدا همیشه حضور دارد، حتی در لحظه‌هایی که ما انکارش می‌کنیم.
.
.
.
ذهنی که سؤال می‌پرسد، زنده است؛ ذهنی که شک می‌کند، بیدار است.

ساخت یک مستند درگیر سیستم بروکراتیک اداری می شود و افراد مدت ها در انتظار هماهنگی ها و مجوزها هستند.

محمدمعین مقامی در گفت وگو با خبرنگار ایران خبر و در توضیح لزوم شناخت هر مستندساز از میزان اثرگذاری سینمای مستند گفت: موضوع این است که بدانیم سهم ما از اثرگذاری با تولید یک مستند چقدر است و درک دقیق این موضوع بسیار مهم است.

این کارگردان و تهیه کننده ادامه داد: در برخی موارد یک مستند اثرگذاری ای بیش از تصور سازنده اش دارد و در برخی از موارد چنین اتفاقی رخ نمی دهد.

مقامی ضمن تاکید بر ضرورت هم افزایی تهیه کنندگان جوان سینمای مستند افزود: ما در کشور با مشکلات زیادی برای تهیه مستند روبرو هستیم.

بخش مهمی موضوعات اقتصادی و تامین هزینه مستند است که بسیاری از دوستان و همکاران ما درگیر این موضوع هستند. از سوی دیگر ساخت یک مستند ممکن است درگیر سیستم بروکراتیک اداری شود و افراد مدت ها در انتظار هماهنگی ها و مجوزها باشند.

وی ادامه داد: در چنین شرایطی ضروری است دستکم خود مستندسازان به بهبود شرایط برای خودشان کمک کنند. جمه شدن سینماگران مستند در قالبی جدا از تشکل های موجود می توانند هماهنگی بیشتری بین افراد ایجاد کند.

مقامی تاکید کرد: ما می خواهیم گروهی از مستندسازان جوان را کنارهم جمع کنیم تا بتوانیم کارهای بزرگی انجام دهیم. نسل جوان فیلمسازان مستند از انگیزه بالایی برخوردارند و می بایست این انرژی برای ساخت آثار قوی و ماندگار بکار گرفته شود.